terça-feira, 31 de janeiro de 2017

Devem deixar-se morrer de fome? / ¿Tienen que dejarse morir de inanición? / Ought they to allow themselves to die of hunger? / Ĉu ili lasu sin morti de malsato?

929. Pessoas há, que, baldas de todos os recursos, embora no seu derredor reine a abundância, só têm diante de si a perspectiva da morte. Que partido devem tomar? Devem deixar-se morrer de fome?
Nunca ninguém deve ter a idéia de deixar-se morrer de fome. O homem acharia sempre meio de se alimentar, se o orgulho não se colocasse entre a necessidade e o trabalho. Costuma-se dizer: “Não há ofício desprezível; o seu estado não é o que desonra o homem.” Isso, porém, cada um diz para os outros e não para si.
O Livro dos Espíritos – Allan Kardec.
929. Personas hay que, desprovistas de todo recurso, aun cuando reine la abundancia en su derredor, sólo tienen la muerte como perspectiva. ¿Qué partido deben tomar? ¿Tienen que dejarse morir de inanición?
- Jamás se ha de tener la idea de dejarse morir de inanición. Siempre se encontrará un medio para proveer a la propia subsistencia si el orgullo no se interpusiera entre la necesidad y el trabajo. Se dice a menudo que no hay oficio humillante y que lo que deshonra no es la clase de ocupación. Pero lo dicen para los demás, y no para sí mismos.
El Libro de los Espíritus – Allan Kardec.
929. There are persons who, being utterly without resources, though surrounded by abundance, have no other prospect than starvation. What course should they take under such circumstances? Ought they to allow themselves to die of hunger?
"No one should ever admit into his mind the idea of allowing himself to die of hunger; a man could always find the means of obtaining food if pride did not interpose itself between want and work. It has often been said that 'No work is dishonourable it honestly done;' but this is one of the aphorisms that each man is more prompt to apply to his neighbour than to himself."
THE SPIRITS’ BOOK – Allan Kardec.
929. Estas personoj, kiuj, vidante sin sen iaj rimedoj, eĉ tiam, kiam abundeco regas ĉirkaŭ ili, havas nur morton kiel perspektivon; kian decidon ili prenu? Ĉu ili lasu sin morti de malsato?
Oni neniam havu la ideon lasi sin morti de malsato; oni ĉiam trovus rimedon por sin nutri, se fiero ne sin metus mezen inter bezono kaj laboro. Oni ofte diras: Nenia ofico estas nedigna; ne la pozicio malhonoras; sed oni tion diras por aliaj, ne por si mem.
La Libro de la Spiritoj – Allan Kardec.

Nenhum comentário:

Postar um comentário