sexta-feira, 29 de julho de 2016

Paŝo Post Paŝo – Igor Andrei


Se ja ne faras salton la Naturo, 
Nu, kiel do la homo en Ĉielon 
Per unu fojo venus, kvazaŭ muro 
Al li ne barus tian altan celon?

Jam ĉe la kreo de la mondo ni 
Ke ĉio estas iom–post–ioma 
Rimarkas, kaj estaĵoj pli kaj pli 
Ŝanĝiĝas, transirante ĝis la homa.

Tra infaneco ĉiu iri devas, 
Anstataŭ bruta li fariĝos klera; 
Kaj tiel hom’ sur la ŝtupar’ sin levas 
De l’ tera ombro ĝis la blu’ etera.

Nu, mi demandas vin: grandan ŝtuparon 
Vi suprenirus tuj per unu fojo? 
Se vi respondas “jes”, ho grandan faron 
Vi farus, kaj – jen antaŭ vi la vojo!

Sed ni revenu, frat’, al la prudento: 
Detenu vin de ĉia fantazio; 
Lernejoj svarmas tra la firmamento 
Kaj lerni, lerni devas hom’ ĝis Dio!

6/12/1961  - IGOR ANDREI 
Libro: Mediuma Poemaro.
Luis da Costa Porto Carreiro Neto.

Nenhum comentário:

Postar um comentário