Recusar
A visitante
humilde chegou ao gabinete do distinto filantropo e, embora desapontada, pediu
auxílio financeiro para uma operação de que se via urgentemente carecida e que
só podia ser executada em grande metrópole.
O benfeitor,
homem de largos haveres e reconhecidamente bom, era, apesar disso, apegado a
preconceitos, e, vendo a pedinte tão jovem, envergando o vestido lindamente
estampado que lhe fora cedido por favor, prometeu cooperar.
No dia seguinte,
mandou fazer sindicância.
Daí a cinco
dias, recebeu o relatório.
Tratava-se de
pobre viúva sem ninguém.
Em seguida,
recomendou fosse a doente ao consultório de médico amigo.
O facultativo
estudou as chapas radiográficas e confirmou a opinião de outros colegas.
Urgia a
intervenção cirúrgica, inadiável.
O protetor,
decidido a ajudar com a quantia solicitada, esperou a esposa ausente. Tinha
receio de ser mal interpretado.
Após uma semana,
a esposa regressa e ambos se dirigem, contentes, para o telheiro da viúva necessitada.
Entretanto, ao
descerem de luzido automóvel, deparou-se-lhes um enterro de última classe. A
enferma desvalida desencarnara na véspera.
***
Quando você
estiver em condições de ajudar, não atrase o benefício.
Tenha em mente o
antigo rifão que preceitua: “Dar tarde, é recusar”.
Livro:
Bem-Aventurados os Simples.
Valérium / Waldo
Vieira.
Rifuzi
Humila
vizitantino venis en kabineton de fama filantropo kaj, kvankam hontigita, petis
de li monan helpon por operacio, al kiu ŝi urĝe devus submetiĝi kaj kiu povus
esti farata nur en granda urbo.
La bonfaranto,
homo posedanta multajn havaĵojn kaj tre bonkora, estis, malgraŭ tio, obeema al
antaŭjuĝoj kaj vidante tiel junan petantinon kun vesto eble stampita, kiun oni
kompleze pruntedonis al ŝi, li promesis kunhelpi.
La sekvintan tagon li ordonis enketon pri ŝi.
Post kvin tagoj li ricevis raporton.
Ŝi estis
kompatinda vidvino sen ies protekto.
Poste li
konsilis al la malsanulino konsulti lian amikan kuraciston.
La medicinisto
esploris ŝian radiografion kaj konfirmis opiniojn de aliaj kolegoj.
Urĝis al ŝi sperti neprokrasteblan operacion.
Decidinte helpi
ŝin per la sumo, la filantropo atendis sian forestantan edzinon. Li timis
kalumnion.
Post semajno lia
edzino revenis kaj ambaŭ ĝojaj sin direktas al la domaĉo de la malriĉa vidvino.
Sed, kiam ili eliras el brila aŭtomobilo, ilin surprizas enterigo de la lasta
klaso. La forlasita malsanulino estis elkarniĝinta en la antaŭa tago.
***
Kiam vi povos
helpi, ne malfruigu bonfaron.
Ĉiam memoru pri
la malnova diraĵo, kiu tekstas jene: “Malfrua dono estas rufuzi.”
Libro: Feliĉaj
la Simplaj.
Valérium / Waldo
Vieira.
Nenhum comentário:
Postar um comentário