Em Nome do Coração / Nome de la Koro.

Em Nome do Coração

A dama extremamente humanitária estava de visita ao pavilhão de indigentes no vasto hospital, quando o doente lhe pediu socorro.

Queixou-se dos médicos.

Queixou-se das enfermeiras.

Queixou-se dos porteiros.

Queixou-se dos faxineiros.

Tinha fome, muita fome.

— “Ninguém me dá o que comer” — repetia, choroso.

E acentuava: — “Como apenas água choca”.

A senhora comoveu-se.

Fitando o ambiente, revoltada, chegou a dizer de si para consigo: — “Gente cruel! Que falta de caridade!”.

E perguntou ao internado o que desejaria comer naquele belo domingo de sol.

Encantado, o enfermo confessou, baixinho, que desejava um abacaxi.

A senhora foi à rua, comprou dois grandes abacaxis, ocultou-os num xale e voltou ao doente, que os devorou sob a proteção dela, às escondidas.

O enfermo, no entanto, era portador de enorme ulceração gastrintestinal e, horrivelmente intoxicado, foi conduzido ao necrotério no outro dia.

*  * *

Pondere os seus impulsos de caridade, onde a queixa acompanha a rogativa. Não se deixe enganar pelas aparências, pois, quando o raciocínio se mostra distante, é possível favorecer o desastre, em nome do coração.

Livro: Bem-Aventurados os Simples.

Valérium / Waldo Vieira.

Nome de la Koro.

Treege bonkora sinjorino, vizitis pavilonon por mizeruloj, en vasta hospitalo, kiam malsanulo petis de ŝi helpon.

Li plendis pri kuracistoj,

Plendis pri flegistinoj,

Plendis pri pordistoj,

Pendis pri purigistoj,

Li estis malsata, tre malsata.

“Neniu donas manĝaĵon al mi”. – li rediris plorante.

Kaj li emfazis: “Mi nutras min nur per sengusta akvaĵo”.

La sinjorino kortuŝiĝis.

Observante la ĉambron, ŝi kolera eĉ diris al ŝi en pensoj: “Kruelaj homoj! kia manko de karito”.

Kaj ŝi demandis al la interniĝinto, kion li deziras manĝi en tiu bela sunplena dimanĉo.

La malsanulo mirplena mallaŭte konfesis, ke li deziras manĝi ian ananason.

La sinjorino íris sur straton, aĉetis du grandan ananasojn, kaŝis ilin en ŝalo kaj reiris al la malsanulo, kiu ilin sekrete formanĝis sub ŝia protekto.

Sed la malsanulo portis tre grandan stomaka-intestinan ulceron, kaj li terure venenita estis kondukita al kadrevejo, la sekvintan tagon.

* * *

Pripensu viajn impulson de karito, kiam plendo akompanas petegon. Ne lasu vin trompi de ŝajnoj, ĉar bonkoreco sen rezonkapablo povas okazigi malsukceson.

Libro: Feliĉaj la Simplaj.

Valérium / Waldo Vieira.