VELKADO

En senesper’ infano agonias... 

Ho kia sceno, ĉiun kortuŝanta! 

Fortega ĝerm’ lin mordas kaj defias 

Mezeran povon de la mondo vanta...:

Burĝon’ apenaŭ disvolviĝis time 

Kaj jam ĝi velkas nehelpeble for... 

Ho, kial staras tiel jam proksime 

Fin’ de l’ komenco de ridanta flor’?

Fariĝas same kun la hom’ sur Tero; 

Tri ĝermoj grade forkonsumas lin 

Senfido, unu; dua, senespero; 

Senamo, tria – nulo en la fin’.

Al li la suno ne penetras sane, 

En ombro morta li mortaĉas mem; 

Burĝon’ sensuka, batalanta vane 

Kontraŭ principoj de la mondsistem’!

En mondo ĉio tiel velkas same, 

Se ĝin ne nutras fido kaj espero; 

Sed, antaŭ ĉio, nur vivante ame, 

Komprenas homo vivon sur la Tero!

7/8/1961 - JOZEF WASNIEWSKI

Libro: Mediuma Poemaro.

Porto Carreiro Neto.