Neceseco
222. – Kion
signifas la tiel nomata “anima inspiro”, kiun tiel ofte aludas la amikaj
Spiritoj?
– Kiam sincereco
kaj bonvolo kunfratiĝas interne de unu koro, en tiu interna sanktejo estiĝas la
spirita lumo por la sublima kompreno de la vero.
Tiu estas la
tiel nomata “anima inspiro”, neebla por ĉiuj, kiuj persistas en la konvencia
logiko de la mondo, aŭ en la negativaj esprimoj de nedaŭraj situacioj de la
materio, en ĉiuj sencoj.
223. – Ĉu en la
vivo de la surtera homo estas difinita tempo, kiam li povu sin doni al la
laboro de prilumiĝo, kun plimulte da sukcesebleco?
– La ekzistado
sur la Tero estas bonega, konstanta lernado. Ne estas aĝoj por la laboro por
spirita prilumiĝo. La gepatroj devas orienti la infanon, ekde liaj unuaj paŝoj,
rilate la evangeliajn instruojn, kaj la maljunulo ne rajtas preteksti la
organan lacecon antaŭ tiuj studoj necesaj al li.
Estas certe, ke
la akiroj de maljunulo, rilate al novaj scioj, ne povas esti tiel facilaj kiel
tiuj de junulo, pro ties sana organizaĵo, por nur paroli pri la fizika kondiĉo
de ĉi tiu. La pliaĝaj homoj havas tamen, favore al si, la vivspertojn, kiuj faciligas
la komprenon kaj nobligas la penon de la prilumado de si mem, konsiderante, ke,
se la maljunaĝo estas nokto, la animo havos en la morgaŭo de la estonteco la
brilan aŭroron de nova vivo.
224. – Ĉu la
elkarniĝintaj animoj ankaŭ daŭrigas la laboron de prilumado de si mem?
– En la
nevideblaj sferoj, la Spirito daŭrigas plu la benatan taskon de akirado de la
propraj valoroj, kaj en la mondo la reenkarniĝo ĉefe celas la plenumon de tiu
klopodo.
Libro: La
Konsolanto.
Emmanuel / Chico
Xavier.
Necessidade
222 – Que
significa o chamado “toque da alma”, ao qual tantas vezes se referem os Espíritos
amigos?
Quando a
sinceridade e a boa vontade se irmanam dentro de um coração, faz-se no
santuário íntimo a luz espiritual para a sublime compreensão da verdade.
Esse é o chamado
“toque da alma”; impossíveis para quantos perseverem na lógica convencionalista
do mundo, ou nas expressões negativas das situações provisórias da matéria, em
todos os sentidos.
223 – Há tempo
determinado na vida do homem terrestre para que se possa ele entregar, com mais
probabilidades de êxito, ao trabalho de iluminação?
- A existência
na Terra é um aprendizado excelente e constante. Não há idades para o serviço
de iluminação espiritual. Os pais têm o dever de orientar a criança, desde os
seus primeiros passos, no capítulo das noções evangélicas, e a velhice não tem
o direito de alegar o cansaço orgânico em face desses estudos de sua
necessidade própria.
É certo que as
aquisições de um velho, em matéria de conhecimentos novos, não podem ser tão
fáceis como as de um jovem em função de sua instrumentabilidade sadia,
fisicamente falando; os homens mais avançados em anos têm, contudo, a seu favor
as experiências da vida, que facilitam a compreensão e nobilitam o esforço da
iluminação de si mesmos, considerando que, se a velhice é a noite, a alma terá
no amanhã do futuro a alvorada brilhante de uma vida nova.
224 – As almas
desencarnadas continuam igualmente no serviço da iluminação de si próprias?
Nos planos
invisíveis, o Espírito prossegue na mesma tarefa abençoada de aquisição dos
próprios valores, e a reencarnação no mundo tem por objetivo principal a
consecução desse esforço.
Livro: O
Consolador.
Emmanuel / Chico
Xavier.
.jpg)
Nenhum comentário:
Postar um comentário