LACECO

Du formoj estas de laceco: unu 

De l’ korpo materia, jam kaduka; 

La dua, de l’ spirit’ malbrava, suno 

Ĉe subirado, pala flor’ sensuka. 

Sed tamen ambaŭ estas unu speco: 

L’ unua en ripoz’ retrovas forton, 

La dua trovas en la eterneco 

Sian sanon, por venki eĉ la morton. 

Kiel stranga ĝi ŝajnas kaj malsaĝa, 

Se laciĝas la korp’ kun ĉiu horo, 

Tute male, spirito ju pli aĝa, 

Des pli forta kaj brava por laboro. 

Kiam fine la korpo en la tero 

Ekpolviĝas en cindron kaj sen forto, 

La spirito jen flugas en l’ aero, 

Ne konante la manon de la morto!  

24/11/1960 - V. DEVJATNIN 

Libro: Mediuma Poemaro.

LUÍS DA COSTA PORTO CARREIRO NETO