sexta-feira, 17 de janeiro de 2014

Lernado / Aprendizado - 2

Lernado
121. – Ĉu la medio influas sur la spiriton?
– La medio, kie la animo renaskiĝis, plurfoje estas la elaĉeta provo. Ĉar ĝi potence influas sur la personecon, la nobla koro nepre kunlaboru por ĝia pliboniĝo, plibonigante kaj plialtigante la materiajn kaj moralajn kondiĉojn de ĉiuj, kiuj vivas sur lia kampo de influo.
122. – Kion ni faru por la elvolviĝo de la intuicio?  
– La kampo de persista studo, kune kun la sincera diligenteco kaj la altpensa meditado, estas ja la granda vehiklo por la plilarĝigo de la intuicio, en ĉiuj ĝiaj aspektoj.
123. – Ĉu la kredanto devas krei al si mem absolutajn devigojn, celante atingi pli rapide la spiritan perfektiĝon?
– La kredanto devas kiel eble plej multe klopodi, sed li neniel nutru la pretendon atingi per unu fojo la kompletan spiritan superecon, ĉar la homa vivo estas lernado de purigaj luktoj, kaj, en la elaĉeta krisolo, ne ĉiam la temperaturo povas esti milda, sed iafoje devas atingi la plej altan gradon por la dezirata purigado.
En ĉiuj cirkonstancoj la kristano preĝu kaj viglu: aktiva preĝo, kiu estas la laboro de bono, kaj vigleco, kiu estas la necesa prudento por ne preni sur sin novajn kompromisojn. Kaj, en tiu klopodo, la animo estos preparita por strukturi sian propran estontecon sur la eterna vojo de la spaco kaj tempo, sen la senkuraĝiĝo de la malĝojaj kaj sen la maltrankvileco de la plej kuraĝaj.
124. – Kia estas la graveco de la homa parolo por la evoluo de la spirito?
– La parolo estas dia bono, se akompanata de la agoj ĝin atestantaj. Per ĝiaj parolaj aŭ skribaj signoj, la homo ricevas la posedaĵojn de sanktaj spertoj de ĉiuj, kiuj antaŭiĝis al li en la evolua meĥanismo de la civilizacioj. Per ĝia forto, la dia fajro de la progreso, en la benata surtera lernejo, transiras de generacio al generacio.
125. – Konfesante, ke niaj amikoj el la spirita sfero ĉiam estas ĉe ni, ĉe ĉiuj laboroj kaj malfacilaĵoj, por nin inspiri, kiuj estas la plej grandaj malhelpoj, kiujn ilia bonkoreco trovas ĉe ni, por ke ni ricevu ilian nerektan, ameman, efikan helpon?
– La plej grandaj psikaj malhelpoj, kiujn la surtera homo antaŭmetas al siaj spiritaj amikoj kaj mentoroj, originas el la manko de sincera humileco en la koroj, humileco necesa por la ekzamenado de la propra situacio de egoismo, ribelemo kaj bezono je sufero.
Libro: La Konsolanto.
Emmanuel / Chico Xavier.
        Aprendizado
121 – O meio ambiente influi no espírito?
O meio ambiente em que a alma renasceu, muitas vezes constitui a prova expiatória; com poderosas influências sobre a personalidade, faz-se indispensável que o coração esclarecido coopere na sua transformação para o bem, melhorando e elevando as condições materiais e morais de todos os que vivem na sua zona de influenciação.
122 – Que se deve fazer para o desenvolvimento da intuição?
O campo do estudo perseverante, com o esforço sincero e a meditação sadia, é o grande veículo de amplitude da intuição, em todos os seus aspectos.
123 – Deve o crente criar imposições absolutas para si mesmo, no sentido de alcançar mais depressa a perfeição espiritual?
O crente deve esforçar-se o mais possível, mas, de modo algum, deve nutrir a pretensão de atingir a superioridade espiritual completa, de uma só vez, porquanto a vida humana é aprendizado de lutas purificadoras e, no cadinho do resgate, nem sempre a temperatura pode ser amena, alcançando, por vezes, ao mais alto grau para o desiderato do acrisolamento.
Em todas as circunstâncias, guarde o cristão a prece e a vigilância; prece ativa, que é o trabalho do bem, e vigilância, que é a prudência necessária, de modo a não trair novos compromissos. E, nesse esforço, a alma estará preparada a estruturar o futuro de si mesma, no caminho eterno do espaço e do tempo, sem o desalento dos tristes e sem a inquietação dos mais afoitos.
124 - Qual a importância da palavra humana para as conquistas evolutivas do espírito?
A palavra é um dom divino, quando acompanhada dos atos que a testemunhem; e é através de seus caracteres falados ou escritos que o homem recebe o patrimônio de experiências sagradas de quantos o antecederam no mecanismo evolutivo das civilizações. É por intermédio de seus poderes que se transmite, de gerações a gerações, o fogo divino do progresso na escola abençoada da Terra.
125 – Reconhecendo que os nossos amigos do plano espiritual estão sempre ao nosso lado, em todos os trabalhos e dificuldades, a fim de nos inspirar, quais os maiores obstáculos que a sua bondade encontra em nós, para que recebamos os seus socorro indireto, afetuoso e eficiente?
Os maiores obstáculos psíquicos, antepostos pelo homem terrestre aos seus amigos e mentores da espiritualidade, são oriundos da ausência de humildade sincera nos corações; para o exame da própria situação de egoísmo, rebeldia e necessidade de sofrimento.
Livro: O Consolador.
Emmanuel / Chico Xavier.

Nenhum comentário:

Postar um comentário