LARVO

Potenca Cebaot, mi Vin alvokas, 

Ke finon metu Vi al fia Ter’! 

Senkonsciencaj ĉie Vin provokas, 

Bruligas fajron kiel en infer’. 

Komprenu: tiel vomis larvo nula 

– Kaj nur tielaj estas arogantaj... –, 

Bestidoj en ankoraŭ aĝ’ etula 

Paradas sub la ter’ per tondroj vantaj... 

Ne daŭros longe, ĝis la ĉelo krevos, 

Kaj el kokon’ ekflugos papilio. 

Jen tiam ĝin alia voĉo levos 

Tra lumaj steloj ĝis la Trono de Dio! 

Ni estas raŭpoj, sed flugiloj venos, 

Kaj tiam Patron en Ĉiel’ ni benos! 

  

6/11/1960 / A. DOMBROWSKI

Libro: Mediuma Poemaro.

Luís da Costa Porto Carreiro Neto