sexta-feira, 25 de outubro de 2013

Fiksado de la rasaj karakteroj / Fixação dos caracteres raciais

        Fiksado de la rasaj karakteroj
Kun la helpo de tiuj ekzilitaj Spiritoj, en tiuj tre foraj eraoj, la falangoj de la Kristo realigis ankoraŭ la lastajn eksperimentojn pri la renovigaj fluidaĵoj de la vivo, perfektigante la biologiajn karakterojn de la homaj rasoj. La naturo estis plu por la laboristoj el la spirita mondo, ia vasta kampo de senfinaj eksperimentoj; tio estas des pli vera, ĉar, se la observoj de la mendelismo estus faritaj en tiuj distancaj jarmiloj, oni trovus nenian definitivan solvon en siaj biologiaj studoj. La moderna genetiko ne povus fiksi tiel same, kiel hodiaŭ, la karakterojn de la genoj, pro tio, ke en la laboratorio de la nevideblaj fortoj la ĉeloj ankoraŭ suferadis longajn procedojn de rafinado, kaj ricevadis astrecajn elementojn, kiuj plifirmigis ĝiajn definitivajn karakterojn, por la organismoj de la tempo venonta.
Se la genezo de nia planeco procesis en la daŭro de la jarmiloj, la genezo de la homaj rasoj postulis la kontribuon de la tempo, ĝis estis forlasita la peniga kaj longa tasko de ilia fiksado.
Libro: Sur vojo al la lumo.
Emmanuel / Chico Xavier.
Fixação dos caracteres raciais
Com o auxílio desses Espíritos degredados, naquelas eras remotíssimas, as falanges do Cristo operavam ainda as últimas experiências sobre os fluidos renovadores da vida, aperfeiçoando os caracteres biológicos das raças humanas. A Natureza ainda era, para os trabalhadores da espiritualidade, um campo vasto de experiências infinitas; tanto assim que, se as observações do mendelismo fossem transferidas àqueles milênios distantes, não se encontraria nenhuma equação definitiva nos seus estudos de biologia. A moderna genética não poderia fixar, como hoje, as expressões dos “genes”, porquanto, no laboratório das forças invisíveis, as células ainda sofriam longos processos de acrisolamento, imprimindo-se-lhes elementos de astralidade, consolidando-se-lhes as expressões definitivas, com vistas às organizações do porvir.
Se a gênese do planeta se processara com a cooperação dos milênios, a gênese das raças humanas requeria a contribuição do tempo, até que se abandonasse a penosa e longa tarefa da sua fixação.
Livro: A Caminho da Luz.
Emmanuel / Chico Xavier.

Nenhum comentário:

Postar um comentário