segunda-feira, 5 de agosto de 2013

O EFEITO DO AMOR / La efiko de la amo.

O EFEITO DO AMOR 
O amigo de conhecido espírita, ao vê-lo ardentemente interessado em obras de caridade, admoestou-o, dizendo que ele, não espírita, desistira da beneficência, desde muito.
E alegava que todos os gestos de bondade que praticara somente haviam encontrado a secura como resposta.
Sempre ingratos por toda parte.
O espírita, no entanto, chamou-o à rua e deu-lhe um osso para que alimentasse um cão, de passagem.
O amigo, embora contrafeito, atirou a curiosa vianda para o animal, com marcante desprezo.
O cachorro aproximou-se da oferta, abocanhou-a, de leve, e saiu, triste e desconfiado, rabo entre as pernas.
O espírita tomou de osso igual para socorrer outro cão esfaimado na via pública.
Entretanto, mudou de jeito.
Chamou o animal com carinho humano.
Dirigiu-lhe palavras amigas.
Alisou-lhe o pêlo.
Afagou-lhe as orelhas.
E deu-lhe o bocado com as próprias mãos.
O animal abanou a cauda e permaneceu ao seu lado, contente, a lamber-lhe as mãos. E ambos os amigos anotavam, admirados, o efeito do amor no gesto beneficente.
*
Estenda, sim, quanto puder, as obras de caridade. Contudo, ajudando alguém, é preciso saber como você ajuda.
Livro: Bem Aventurados os Simples.
Espírito Valérium
Médium: Waldo Vieira.
"A Maneira de com se doa é mais importante do que a própria doação" - Dicionário completo de Esperanto.
La efiko de la amo.
Amiko de konata spiritisto, vidante, ke ĉi tiu sin varme dediĉas al karitaĵoj, admonis lin, dirante, ke li mem, ne-spiritisto, Jam de longe sin detenis de bonfarado. Por tia decido li prezentis kiel pretekston, ke ĉiuj liaj bonfaroj renkontis kiel eĥon nur malvarmecon de koroj: ĉiam kaj ĉie sendankajn.
La spiritisto lin tiam invitis al la strato kaj donis al li oston, ke li ĝin al preterpasanta hundo. Kvankam ĝenata, la amiko per malŝata gesto ĵetis al la besto tiun kuriozan manĝaĵon. La hundo alproksimiĝis al tiu donaĵo, ĝin apenaŭ ekprenis en la dentojn kaj foriris malĝoja kaj suspektema, kun subtirita vosto.
Egalan oston nun ekprenis la spiritisto, por manĝigi ankaŭ malsatan hundon sur la strato, sed agis alie. Li kun homa amo vokis la beston, parolis al ĝi amike, glatigis ĝiajn harojn, karesis ĝiajn orelojn kaj per siaj propaj manoj donis al ĝi la manĝaĵojn. La hundo eksvingis la voston kaj restis apud li gaja, lekante liajn manojn. Ambaŭ amikoj kun miro rimakis la efikon de amo sur bonfaron.
Dissemu ja bonfaron, kiel vi nur povas, tamen, ĉe helpo al iu, estas grave scii, kiel vi helpas.
Libro: Feliĉaj la Simplaj.
Valérium / Waldo Vieira.
***
“La maniero de donado pli valoras ol la donaĵo mem” – Plena Vortaro de Esperanto.

Nenhum comentário:

Postar um comentário